Morderstwo jest najsurowiej karanym przestępstwem. Czyn ten wywołuje uczucia strachu i niepewności nie tylko w otoczeniu ofiary i w społeczeństwie, ale również u domniemanego podejrzanego.

Morderstwo jest w Holandii karane na mocy artykułu 289 Kodeksu karnego: "osoba, która celowo i z premedytacją pozbawia życia inną osobę, jest winna morderstwa, podlega karze dożywotniego pozbawienia wolności lub czasowego pozbawienia wolności o długości maksymalnie trzydziestu lat lub karze grzywny piątej kategorii".

Zabójstwo

Zabójstwo jest działaniem zamierzonym, ale bez premedytacji, polegającym na pozbawieniu życia innej osoby. Działanie zamierzone jest wtedy, gdy sprawca wie lub musi wiedzieć, że takie działania może spowodować śmierć innej osoby.

Zgodnie z artykułem 287 Kodeksu karnego zabójstwo jest karalne. Zostało ono następująco zdefiniowane w przepisie: „osoba, która umyślnie pozbawia inną osobę życia, podlega, jako osoba winna zabójstwa, karze pozbawienia wolności o maksymalnej długości piętnastu lat lub karze grzywny piątej kategorii".

Nieumyślne spowodowanie śmierci

Jeżeli osoba utraci życie z niezamierzonej winy oskarżonego, można mówić o nieumyślnym spowodowaniu śmierci. Takie zachowanie podlega w Holandii karze na mocy artykułu 307 Kodeksu karnego. To, czy rzeczywiście można mówić o winie, zależy w szczególności od okoliczności, w których doszło do zdarzenia.

Znęcanie się ze skutkiem śmiertelnym

Umyślne zadawanie bólu, spowodowanie urazu lub innych uszkodzeń ciała jest w Holandii karane na mocy artykułu 300 Kodeksu karnego (zwykłe znęcanie się), na mocy artykułu 301 Kodeksu karnego (znęcanie się z premedytacją), artykułu 302 Kodeksu karnego (ciężkie znęcanie się) i artykułu 303 Kodeksu karnego (ciężkie znęcanie się z premedytacją). Jeżeli wskutek znęcania ofiara umrze, dołączony zostanie dodatkowy artykuł obciążający.

W zależności od okoliczności sprawy i sytuacji osobistej podejrzanego, sędzia, najprawdopodobniej, nałoży karę kilkuletniego pozbawienia wolności bez zawieszenia.