Obowiązki podejrzanego

Obowiązki podejrzanego

Jesteś podejrzany o popełnienie przestępstwa? Pamiętaj, że w Holandii nie musisz współpracować z organami ścigania. Policja nie może do niczego Cię zmuszać – ani udzielenia odpowiedzi na pytania, ani współpracy w zakresie dostarczania dowodów.

Podanie kodu PIN do telefonu

Nigdy nie podawaj policji kodu PIN Twojego telefonu komórkowego! Po zajęciu telefonu policja może wykonać kopię wszystkich plików, numerów telefonów, wiadomości itp. Jeśli nie podasz kodu PIN, może zdarzyć się, że policja będzie dłużej przetrzymywać telefon i w tym czasie podejmować próby odszyfrowania kodu lub uzyskania dostępu do telefonu w inny sposób. Podkreślamy, nie masz obowiązku podawania kodu PIN.
Uwaga: Obecnie policja może zobowiązać podejrzanego do współpracy podczas odblokowywania telefonu za pomocą odcisku palca.

Ujawnienie haseł do komputerów i kont

Tak samo, jak w przypadku nieujawniania kodu PIN do telefonu, nie musisz udostępniać haseł dostępu do komputerów i kont np. e-mail. Radzimy, abyś nigdy nie podawał tych haseł policji!

Wymaz śluzu policzkowego w celu pobrania materiału genetycznego

Nie wyrażaj zgody na dobrowolne pobranie śluzu policzkowego w celu ustalenia profilu genetycznego oraz przeprowadzenia badań porównawczych DNA. Dopiero w momencie, gdy prokurator wyda nakaz, będziesz musiał poddać się testom DNA.

Zamiar

Kodeks karny zna wiele przestępstw np. uszkodzenie ciała, zniszczenie mienia, oszustwo itp.
Do udowodnienia zamiar dokonania przestępstwa, w wielu przypadkach wystarczy, że miał miejsce zamiar warunkowy. Zamiar warunkowy oznacza, że nie przewidziałeś określonej konsekwencji, ale zwiększyłeś jej prawdopodobieństwo poprzez swoje działania. Przykłady:
• strzelasz z pistoletu, trafiając w ten sposób w niewinną osobę - nie chciałeś jej postrzelić, ale strzelając do innych, zwiększasz ryzyko zranienia niewinnej osoby trzeciej,
• uderzyłeś mocno w drzwi, wybijając szybę. Nie zamierzałeś wybić szyby, ale sędzia uzna, że uderzając mocno w drzwi, ostatecznie zamierzałeś także wybić szybę (wiedziałeś, że może to się wydarzyć).

Współsprawstwo

Współsprawstwo jest formą uczestnictwa w przestępstwie i w prawie karnym oznacza, że jako podejrzany możesz zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej za to, co zrobili współpodejrzani. Współsprawcy to ci, którzy współpracują w celu dokonania przestępstwa ze współpodejrzanymi lub sprawcami.
Współsprawca może być zaangażowany w popełnienie przestępstwa lub tylko w planowanie przestępstwa. Pamiętaj - kiedy przestępstwo zostanie popełnione przez innych, jak najszybciej oddal się w inne miejsce. Jeśli byłeś z innymi osobami, nie zeznawajcie, że nie zrobiliście nic więcej, ponieważ nawet wtedy, w niektórych przypadkach, mowa jest o współsprawstwie. Przykład:
• dokonujesz napadu z innymi. Wiedziałeś, że współpodejrzany ma przy sobie broń, ale nie spodziewałeś się, że z niej skorzysta. Jeśli jednak jej użył, jesteś zgodnie z holenderskim prawem karnym współodpowiedzialny i traktowany jako współsprawca napadu, zwiększający prawdopodobieństwo, że inna osoba użyje broni.

Pomocnictwo

Pomocnictwo oznacza, że jako podejrzany przyczyniłeś się do przestępstwa, ale odegrałeś w nim mniejszą rolę.
Niektóre przykłady:
• dostarczyłeś broń, przy użyciu której później dokonano napadu,
• udostępniłeś dom innym, aby założyli w nim uprawę konopi,
• pomogłeś w ucieczce z miejsca popełnienia przestępstwa,
• w trakcie przestępstwa stałeś na „zwiadach”.

Pomożemy przy Twoim przesłuchaniu!

Umyślność

Umyślność oznacza, że celowo popełniłeś pewien fakt. Nie jest to jednak równoznaczne z całkowitą koncentracją na określonych konsekwencjach. O umyślności można mówić już wtedy, gdy dana osoba świadomie zaakceptuje znaczną szansę urzeczywistnienie pewnych konsekwencji w wyniku realizowanych działań.
Przykłady:
• mocno uderzając w szybę mamy świadomość, że szyba w wyniku tego uderzenia może pęknąć,
• strzelając do pokoju pełnego ludzi, świadomie zwiększamy szansę, że ktoś zostanie ranny lub zabity.

Próba

Próba ma miejsce w sytuacji, gdy podejrzany podejmuje działania w celu popełnienia przestępstwa, ale przestępstwo to nie zostaje zakończone. Za próbę - u dorosłego podejrzanego - stosuje się zmniejszenie kary o 1/3. Niektóre przykłady:
• próba wyłamania drzwi za pomocą łomu,
• włamanie się do domu bez zabrania kosztownych rzeczy.

Zarówno prawa, jak i obowiązki podejrzanego powinny być w równym stopniu respektowane, dlatego już na wstępnym etapie postępowania warto zadbać o fachową pomoc prawną. Obyty w holenderskiej procedurze karnej adwokat, podejmie stosowne kroki, żeby skrócić czas trwania postępowania oraz aby obowiązki podejrzanego były jak najmniej dotkliwe dla niego i osób mu najbliższych.