Chociaż przesłuchania przez holenderską policję mogą przebiegać różnie, tak naprawdę to Ty jako podejrzany, jesteś tzw. „szefem”. Do Ciebie należy ostateczna decyzja, co będzie zawarte w oświadczeniu, a co nie! Często jednak podejrzani zapominają o tym, obawiają się oskarżeń policji i czują, że przede wszystkim muszą udowodnić swoją niewinność. Nie chcesz być podejrzanym? Udajesz się na policję, aby pokazać, że jesteś naprawdę niewinny? Podczas przesłuchania musisz bardzo uważać!

Policji zależy na tym, abyś czuł się podejrzany, osaczony. Stosuje różne metody przesłuchań, w celu doprowadzenia Cię do punktu, w którym powiesz im to, co chcą usłyszeć. Naiwne jest myślenie, że policji wystarczy przedstawić swoją wersję wydarzeń, udowadniającą niewinność. Fakt, że jesteś podejrzanym oznacza, że policja ma uzasadnione przypuszczenia, że mogłeś być zamieszany w przestępstwo. W ich oczach już jesteś winnym – właśnie to chcą od Ciebie usłyszeć, a przesłuchanie ma na celu wyłącznie potwierdzenie tej tezy. Policjant nigdy Ci tego nie powie, ale policja przyjmuje właśnie takie założenia. Było tak w większości przypadków, w których pomagaliśmy klientom. Uświadomienie sobie, że podczas przesłuchania nie wystarczy tak po prostu powiedzieć policji, że jest się naprawdę niewinnym to jeden z najważniejszych kroków drodze do przełamania policyjnych metod przesłuchań.

• każde przesłuchanie wywiera pewną presję na podejrzanego. Jesteś zatrzymany, zamknięty z dala od świata zewnętrznego? Musisz zastanowić się, czy pomimo tej presji jesteś w stanie złożyć oświadczenie. Jeśli boisz się, że podczas przesłuchania możesz powiedzieć coś nieodpowiedniego, najlepiej niczego nie wyjaśniaj. W takim przypadku warto skorzystać z prawa do milczenia;

• policja może próbować wystraszyć Cię, objaśniając konsekwencje Twojego działania np. informując o możliwości zatrzymania na dłużej (do 90 dni). Nie słuchaj tego! Twój prawnik zazwyczaj może oszacować czas trwania zatrzymania;

• w poważnych przypadkach często praktykowane jest przeprowadzanie przesłuchań w krótkich odstępach czasu, podczas wielogodzinnego zatrzymania, przez kilka dni z rzędu. Również w takim przypadku musisz zastanowić się, czy jesteś w stanie (poprawnie) złożyć oświadczenie. Pamiętaj, że możesz odmówić złożenia oświadczenia i powołać się na prawo do milczenia - stwierdzając, że jesteś zbyt zmęczony, aby złożyć oświadczenie;

• może również zdarzyć się, że podczas przesłuchania przez policję wzrasta „ciśnienie”, ponieważ przesłuchujący różnymi metodami wywierają presję np. krzykiem, złością, a nawet rzucaniem przedmiotami. Jeśli tak się stanie, najlepiej jest natychmiast przerwać przesłuchanie i powołać się na prawo do milczenia. Gdy nie chcesz podpisywać swojego oświadczenia, musisz podać powód, dla którego odczuwasz presję - opisując dokładnie to, co zrobiła osoba przesłuchująca. Policja jest zobowiązana do włączenia tych wyjaśnień do Twojego oświadczenia!

• policja często pozwala kilkukrotnie opowiedzieć tę samą historię. Nie zgadzaj się na to. Nie jesteś papugą! Policja próbuje w ten sposób sprawdzić, czy Twoje oświadczenie jest spójne. Jeśli składane oświadczenia odbiegają od siebie, nawet częściowo, policja (a później także sędzia) mogą uznać, że kłamiesz! Przebieg zdarzenia opowiedz tylko raz;

• podczas przesłuchania mów tylko o sytuacjach, które pamiętasz i jesteś pewny, że się wydarzyły. Nie zgaduj! Nie pozwól, aby policja wpływała na Ciebie;

• nie wierz w dobrego i złego gliniarza. Czasami jeden śledczy udaje, że jest Twoim przyjacielem, a drugi wrogiem. Nie powinieneś ufać „dobremu gliniarzowi”! Tak naprawdę tylko adwokat jest Twoim przyjacielem podczas aresztu;

• policja czasami szuka słabego punktu podejrzanego. Dzieje się tak zwłaszcza w poważnych przypadkach. Będą na przykład angażować Twoją rodzinę, krewnych lub innych bliskich przesłuchując ich, zadając pytania na Twój temat, opowiadając o stanie ofiary oraz sugerując, że jesteś za to odpowiedzialny. Nie przejmuj się takimi działaniami. W razie potrzeby odmów składania wyjaśnień lub skorzystaj z prawa do milczenia i zakończ przesłuchanie;

• nie wierz w twierdzenia policji, że inni podejrzani lub świadkowie obciążyli Cię swoimi zeznaniami. Najpierw przeczytaj pozostałe oświadczenia oraz omów tę kwestię z prawnikiem;

• jeśli policja obiecuje Ci, że dzięki współpracy możesz liczyć na mniejszą karę, najpierw przedyskutuj to ze swoim prawnikiem i pozwól, aby to adwokat negocjował w tej sprawie;

• nie wierz, że jeśli będziesz milczeć lub składać wyjaśnienia w inny sposób, niż oczekuje tego policja, otrzymasz wyższy wymiar kary;

• pamiętaj, że w trakcie składania oświadczenia możesz powołać się na prawo do zachowania milczenia lub na prawo do nieujawniania informacji. Składając oświadczenie, nie jesteś zobowiązany do odpowiadania na wszystkie pytania policji. Zachowaj milczenie na temat tych kwestii, które mogłyby Cię obciążać, zwłaszcza w sytuacji, gdy wcześniej nie przedyskutowałeś swojego oświadczenia z prawnikiem.